Recensie: Wiel van fortuin

Titel: Wiel van fortuin

Auteur: David Persons

Pagina's: 218

Sterren: 3

Daan gaat naar Las Vegas om te pokeren en laat hierbij zijn kat, vriendin en vader achter. Eenmaal in Las Vegas kijkt hij terug naar de voorbije jaren, vooral naar de tijden die hij met zijn vader beleefde.

Het verhaal leek vooral te gaan over de relatie van Daan en zijn vader vanaf het moment dat zijn vader een herseninfarct krijgt. Het gedeelte over pokeren leek eerder pagina opvulling dan echt nuttig te zijn voor het verhaal.

Hoewel Daan het hoofdpersonage is, had ik toch moeite om me in hem in te leven. Dit komt omdat er nogal weinig achtergrondinformatie over hem is. Ik vond de andere personages veel beter uitgewerkt dan het hoofdpersonage. Bianca is de vriendin van Daan zijn vader, en haar vond ik het meest uitgewerkte personage, haar persoonlijkheid wordt zeer duidelijk beschreven.

Er worden wel veel onderwerpen duidelijk besproken, bijvoorbeeld financieel misbruik. Maar het hoofdonderwerp van dit boek was volgens mijn gevoel toch Daan die probeert zijn relatie met zijn vader te begrijpen. Dit thema komt duidelijk voor en wordt uitgebreid uitgewerkt.

Er komen regelmatig Engelstalige zinnen voor. Dit zijn geen hele moeilijke zinnen, maar dit is wel iets om rekening mee te houden indien je niet zo goed Engels begrijpt. Ook komen er een aantal pokertermen in voor, al is kennis van poker niet nodig om het verhaal te begrijpen. Wel laten deze termen het verhaal ingewikkelder lijken.

Je leest over de tijd dat Daan in Las Vegas zit, maar vaak komen er flashbacks in voor. Deze flashbacks zijn vaak wel duidelijk aangegeven, maar het zijn er wel heel veel. Er wordt constant gewisseld in tijd, wat er ook voor kan zorgen dat het verhaal iets ingewikkelder wordt.

Wiel van fortuin is het verhaal van Daan die zijn relatie met zijn vader beter wilt begrijpen. De uitwerking van de personages, en dan vooral het hoofdpersonage is niet optimaal. Wel zijn de thema’s die voorkomen goed en duidelijk uitgewerkt. Dit maakt dat Wiel van fortuin toch een geslaagd debuut is.