Titel: Verdwenen
Auteur: Tara Altebrando
Uitgeverij: Young & Awesome
Pagina's: 334
Sterren: 2,5
Zes kinderen gaan voor de eerste keer naar de kleuterschool, maar 's avonds komen ze niet thuis. Niemand weet wat er is gebeurd of waar de kinderen mogelijks kunnen zijn. Elf jaar later komen vijf van deze ontvoerde zes terug, maar zonder enige herinnering aan de afgelopen elf jaar. Waar zijn ze al die tijd verbleven, waarom zijn hun herinneringen weg en waar is de zesde persoon die ook was verdwenen?
Er zijn drie verschillende perspectieven in dit boek. Je volgt Scarlet, een van de vijf die terug zijn gekomen. Lucas, ook een van de vijf en Avery, de zus van de zesde die niet terug is gekomen. Meestal vind ik het wel interessant om vanuit verschillende perspectieven te lezen, maar hier was dit niet het geval, alleen het perspectief van Lucas interesseerde me echt. Scarlet haar perspectief had een nogal unieke schrijfstijl en deze vond ik zelf nogal irritant om te lezen. De woorden waren soms gebogen of in een cirkel geschreven, er waren veel witregels, het was gewoon geen perspectief dat mij aansprak. Avery haar perspectief vond ik niet echt nuttig in dit boek. Je leert iets meer over de familie van de mensen die weg geweest waren maar verder irriteerde ik me ook aan haar. Zonder het perspectief van Avery zou je even veel van het verhaal meekrijgen.
Hoewel de inhoud van dit verhaal me heel erg aansprak, viel de uitwerking hard tegen. Er zijn genoeg elementen om de spanning erin te houden, maar deze worden uiteindelijk slecht uitgewerkt. Zo vind Avery een brief waarop staat dat het van Max, haar vermiste broer, komt. De politie zou dit onderzoeken of dit een grap was of echt, maar uiteindelijk wordt hier niet meer terug naar verwezen.
Het einde was ook zeer teleurstellend. Het is onrealistisch en wederom slecht uitgewerkt. Het is gewoon: dit is het einde geen verdere uitleg.
Verdwenen heeft een mooi concept, maar de uitwerking is gewoon niet goed gebeurt. Er ontbreekt veel uitleg en het is soms nogal onrealistisch. Ook de verschillende perspectieven zijn hier niet nodig, maar een van de drie perspectieven was goed geschreven. Jammer genoeg viel dit boek dus tegen.