Titel: Phobos
Auteur: Victor Dixen
Uitgeverij: Q
Reeks: Phobos 1
Pagina's:
Sterren: 4
“Zes meisjes. Zes jongens. Zes minuten om elkaar te leren kennen. Een eeuwigheid om van elkaar te houden.”
Dit is de bekende tekst van het Genesiskanaal. Er zijn namelijk twaalf uitverkorenen die op een enkele reis naar mars mogen. Alleen is dit niet zomaar een ruimtereis, het is ook een realityshow. Zes jongens en zes meisjes gaan namelijk mee in het ruimteschip en ze worden hier constant gefilmd. Dit wordt dan weer uitgezonden op het Genesiskanaal zodat heel de wereld mee kan kijken naar hun reis naar en op mars. Terwijl ze in het ruimteschip de Cupido zitten, vinden er een aantal speeddates plaats waarin een jongen en een meisje elkaar zes minuten lang ontmoeten. Op het einde van de reis moeten de reizigers kiezen met wie ze willen trouwen en de rest van hun leven samen op mars willen doorbrengen.
Tijdens de reis volg je Léonor, een van de meisjes. Ze is iemand die nogal zelfzeker en tactisch probeert over te komen. Ze is hierin erg verschillend van de andere meisjes en is dan ook een uniek karakter. Toch zijn er een aantal personages wat stereotiep. Kris is ook een van de meisjes die meegaat en zij is een goed voorbeeld van een stereotiep, ze is onzeker, naïef maar heel aardig. Aangezien Léonor zich aan de kant van de meisjes bevindt en de meisjes maar zes minuten per keer hebben om met de jongens te praten, is er zeer weinig geweten van de jongens. Dit komt hopelijk nog in volgende boeken.
Alle personages komen van een ander land, wat leuk is voor een achtergrond verhaal, maar deze kom je zo goed als niet te weten. Het komen van verschillende landen heeft niet zo’n grote rol in het verhaal, behalve dat er af en toe verwezen wordt naar waar ze oorspronkelijk vandaan kwamen.
Het hele concept van dit boek is zo origineel. Een realityshow over tieners die de eerste mensen op mars zullen zijn, maar ook een datingshow. Af en toe worden er ook technische aspecten uitgelegd, bijvoorbeeld hoe de zwaartekracht werkt in de Cupido. Dit wordt uitgelegd door de reizigers om de “kijkers” dit duidelijk te maken dus zelfs de technische aspecten worden goed in het verhaal verweven.
Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld: Léonor, Serena, Andrew en het Genesiskanaal. Léonor is, zoals hierboven al gezegd, een van de reizigers en geeft een beeld van hoe het eraan toe gaat in de Cupido. Serena is de maker van het programma, ze heeft de reizigers uitgekozen en voorbereid op de reis. Ook presenteert ze het programma. Al snel blijkt dat Serena toch wel een interessanter personage is dan ze in eerste instantie lijkt. Andrew is de zoon van een van de medewerkers van het programma. Zijn perspectief komt regelmatig voor, maar is niet zo heel interessant. Als laatste is er het Genesiskanaal. Deze beschrijft bepaalde gebeurtenissen die zich afspelen in de Cupido, maar alles wordt hier vermeld vanuit de derde persoon. Hoewel er dus veel perspectieven zijn die allemaal wel iets hebben, vind ik die van Léonor echt de interessantste. De anderen komen ook regelmatig voor, maar dit kan soms wat langdradig worden omdat je terug wilt naar het perspectief van jouw voorkeur.
Phobos is een boek met een heel origineel concept. De personages worden voldoende uitgewerkt, al zou meer informatie over alle personages leuker zijn geweest. Het verhaal wordt beschreven vanuit verschillende perspectieven, maar een ervan had een duidelijke voorkeur, waardoor de rest soms wat langdradig overkwam.