Titel: Duistere magie
Auteur: Ingrid Hageman-Veraart
Uitgeverij: Zilverbron
Reeks: De raad van elfen 1
Pagina's: 220
Sterren: 3
De narcistische elf Pekdo woont in de kleine wereld Grekonal. Als hij ontdekt dat hij over magie beschikt, groeit er een onverzadigbare honger naar macht. Zelfs de vernietigende zwarte magie schuwt hij niet om zijn verlangens te kunnen bevredigen.
Als erfgename van De Raad van Elfen is het Cats taak om de Grekonalen te beschermen tegen de tirannie van Pekdo. Ze moet al haar kracht, intelligentie en creativiteit aanwenden om een confrontatie te overleven. Tot haar ontsteltenis komt ze erachter dat het goede niet altijd wint van het kwaad.
In dit boek lezen we voornamelijk over Pekdo, een elf die alleen om zichzelf geeft en alleen maar meer wilt. Zijn gedachten zijn beschreven en zo weet je waarom hij alles doet. Alleen is Pekdo een slechterik die niets goeds meer in zich heeft en is het niet het meest aangename personage om over te lezen. Dat hij niet aangenaam is, bedoel ik niet als iets slechts, ik vond het wel eens leuk om een boek te lezen waar de slechterik meer aandacht krijgt. Meestal zijn slechteriken gewoon slecht en weet je niet waar dit vandaan komt, hier zie je dit langzaamaan gebeuren.
Ook zijn er nog hoofdstukken vanuit Cat haar perspectief. Haar hebben we leren kennen in de ‘Poorten naar Valemya’ trilogie. Zij is dan weer het tegenovergestelde van Pekdo, volledig goed. Een nadeel vond ik wel dat er het grootste deel van het verhaal amper hoofdstukken voorkwamen vanuit Cat. Tegen het einde toe werden dit er meer, maar dit had voor mij toch wat meer verdeeld mogen worden.
Aangezien er veel aandacht besteed werd aan Pekdo en zijn kennismaking met magie en de gevolgen hiervan, had ik het gevoel dat de actie niet al te hoog lag. Tussendoor gebeuren er een aantal kleine zaken, maar deze zijn niet al te uitgebreid beschreven. Tegen het einde was er een duidelijke spanningsopbouw aanwezig en werd de actie uitgebreider omschreven.
Duistere magie is een fantasierijk verhaal met een origineel vertelperspectief. We volgen namelijk de gedachten en evolutie van een slechterik.