Titel: Drakenglas
Auteur: Nanouk Kira
Uitgeverij: Uitgeverij Macc
Reeks: Drakenhart 2
Pagina's: 414
Sterren: 3
Durégo is ontsnapt uit het broederbos en probeert in Dremsé Miron zijn leven weer op te pakken. Dit gaat alleen niet zo makkelijk als een oude vijand hem blijft achtervolgen en de stad aangevallen wordt door mysterieuze draken. Bovendien moet hij zijn tijd besteden aan een leerling waar hij helemaal niet om gevraagd heeft. Het lijkt wel of zijn vader hem moedwillig uit de buurt houdt van het echte probleem. Vertrouwt hij Druégo niet of verbergt hij nog meer geheimen? In zijn zoektocht naar antwoorden valt het Durégo steeds zwaarder om te blijven vechten voor iets waar hij niet in gelooft.
Het verhaal gaat meteen verder waar het eerste boek mee eindigde. Durégo is terug thuis en hij weet niet meer of zijn vader te vertrouwen is. Zeker niet nadat zijn vader hem de taak geeft iemand op te leiden, terwijl Durégo hier niet op zat te wachten. Dit is allemaal goed terug te vinden in de uitwerking van de personages. Durégo komt veel gemener en slechtgezinder over dan in het eerste boek. De gebeurtenissen die de personages meemaken zorgen er dus zeker mee voor dat ze evolueren, wat ze realistisch doet overkomen.
Wat ik miste in het boek was een grote hoeveelheid spanning en actie. Het verhaal kwam voor mij wat langdradig over omdat er veel tijd wordt besteed aan de personages en hun banden onderling. Hierdoor leek het alsof de spanning en fantasiekant meer naar de achtergrond werden geplaatst.
Doordat er een groot deel van het verhaal wordt besteed aan de personages, zijn deze allemaal zeer goed uitgewerkt. Ze zijn allemaal realistisch en ook zijn al hun acties te begrijpen, zelfs van de minder sympathieke personages.
Drakenglas is een verhaal waarbij de personages heel goed zijn uitgewerkt. Ze zijn zelfs zo goed uitgewerkt, dat de spannende verhaallijn meer een bijzaak werd.