Titel: De school van goed en kwaad
Auteur: Soman Chainani
Uitgeverij: Harper Collins
Reeks: De school van goed en kwaad 1
Pagina's: 429
Sterren: 4,5
Een keer in de vier jaar worden er twee kinderen ontvoerd uit Gavaldon om naar de school van Goed en Kwaad te gaan. Hier zullen ze worden opgeleid tot sprookjesfiguren. Hoewel de meeste kinderen vrezen dat ze ontvoerd zullen worden, kan de mooie Sophie niet wachten. Ze weet zeker dat ze in de school van goed opgeleid zal worden tot prinses.
Agatha daarentegen gelooft niet dat deze school echt bestaat, tot zowel zij als Sophie ontvoerd worden. Alleen gaat het niet zoals Sophie had verwacht. Agatha wordt geplaatst in de school van goed terwijl Sophie naar de school van slecht wordt gestuurd. Sophie wilt dat de vergissing recht wordt gezet, terwijl Agatha naar huis wilt.
Het onderwerp van dit boek is zo geweldig: kinderen die worden opgeleid om de mooie prinses, de stoere prins of de lelijke slechterik te worden. Als sprookjesliefhebber is dit zeker een boek om te lezen. Doorheen het verhaal komen er verwijzingen naar sprookjes voor, maar ook komen er herkenbare elementen voor. Zo lopen er wolven rond in de school van Kwaad en elfjes in de school van Goed.
Met meer dan 400 pagina’s is het de auteur toch gelukt om het boek niet saai te maken. Alleen al de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt is leuk om over te lezen. Maar ook komen er genoeg gebeurtenissen die de nodige spanning met zich meebrengen. Verder helpt het eenvoudige taalgebruik mee aan een vlotte schrijfstijl.
Op de eerste pagina van elk hoofdstuk staat een kleine illustratie die te maken heeft met dat hoofdstuk. Dit is misschien een detail voor sommige, maar toch helpt het mee om je nieuwsgierig te maken. Bij sommige afbeeldingen was het al nadenken over wat die afbeelding betekent en wat er dus gaat gebeuren.
Het enige minpunt van het boek is dat beide personages redelijk vaak blijven zeuren over hetzelfde. Sophie wilt naar Goed en Agatha wilt naar huis. Het is begrijpelijk dat ze dit willen, maar het wordt wel iets te vaak herhaald. Dit maakt ook dat ze zich nogal traag ontwikkelen. Het grootste gedeelte van het boek blijven ze zoals ze in het begin waren, terwijl de groei van een personage vaak iets moois is om over te lezen.