Titel: De laatste zeppelin
Auteur: Filip Bastien
Uitgeverij: Phoenix books
Pagina's: 203
Sterren: 3
Het is 1943, de Tweede Wereldoorlog is bezig. André woont samen met zijn familie in Eeklo. Ze zijn eigenaar van een filmzaal, waar alleen nog maar Duitse films gedraaid mogen worden. Naast de filmzaal staat een gerestaureerde cabine van een zeppelin. Er is een moord gepleegd bij het treinspoor, er is een lijk gevonden, maar zonder hoofd. Wel zijn er bloedsporen zichtbaar, die leiden tot aan de filmzaal. André en zijn familie worden daarom verdacht voor de moord, maar wat hebben zij hier mee te maken?
Dit boek is echt uniek, ik kan het met geen enkel ander boek vergelijken dat ik ooit gelezen heb. Het heeft een historisch kant, maar niet alles is historisch correct. Tegelijkertijd zit er humor in verwerkt, ondanks dat er toch wel serieuze onderwerpen in voorkomen. En dan is er ook nog spanning aanwezig, want ondanks alle andere genres gaat het verhaal toch over een moord en speelt het zich af tijdens de oorlog.
Hoewel al deze genres er goed in verwerkt zijn, had ik toch een gevoel dat ik twee verschillende verhalen aan het lezen was. De eerste helft van het boek ging over de moord en was redelijk spannend. Maar de tweede helft van het boek bleek een zeppelin toch meer het hoofdonderwerp en werd het verhaal minder spannend, maar kwam er wel meer humor in voor.
Dat het verhaal historisch niet correct is, is al snel duidelijk. Wel is het goed dat er achteraan in het boek toch extra informatie te vinden is over hoe het in werkelijkheid was. Zo weet je toch zeker of iets nu echt kon in die tijd of niet.
Wat voor soort genre ‘De laatste zeppelin’ is, ben ik na het lezen nog niet achter gekomen, wel is het uniek en is het zeker een verhaal dat je bijblijft.