Recensie: De geur van groen

Titel: De geur van groen

Auteur: Pamela Sharon

Uitgeverij: Moon

Pagina's: 208

Sterren: 4

Raven is al heel haar leven blind, maar ze heeft hier niet veel problemen mee. Wel haat ze het dat mensen haar anders behandelen omwille van haar handicap. Gelukkig heeft ze May-Lin in haar leven, zij behandelt haar als een normaal persoon, maar helpt haar ook te zien. Lin beschrijft de wereld voor haar, vooral in kleuren. Maar dan gebeurt er iets en veranderd heel Ravens wereld en verdwijnt de kleur uit haar leven. Zal ze ooit nog meer zien dan alleen zwart?

Dit boek heeft een echt origineel perspectief, het hoofdpersonage is blind. Dit maakt het boek op zo veel vlakken anders dan andere boeken. Zo wordt er bijvoorbeeld geen omgeving gedetailleerd beschreven omdat Raven deze details niet kent. In plaats daarvan wordt er veel omschreven door het gebruik van kleuren. Dit kan in het begin verwarrend zijn, want hoewel Raven bij een bepaalde kleur een bepaalde emotie voelt, kan je als lezer geen of een totaal andere emotie voelen bij dezelfde kleur.

Raven heeft ook een sterke persoonlijkheid, ondanks haar handicap wilt ze behandelt worden als een normaal mens. Ze gaat dan ook naar een gewone school en wilt ook wel eens de bus naar huis nemen om te bewijzen dat ze dit kan. Haar karakter is ook zoals een normaal meisje van haar leeftijd. Ze spendeert veel tijd met May-Lin, ze houdt niet van elke les, ze spijbelt af en toe en nog veel meer herkenbare gebeurtenissen. Ondanks de handicap van Raven is het helemaal niet moeilijk je in haar in te leven door haar karakter.

Ook zie je in dit verhaal hoe mensen reageren op iemand die blind is. Haar moeder behandeld haar al anders dan haar vader. Ook wordt er af en toe iets vermeld dat voorbijgangers over haar aan het fluisteren zijn. Dit heeft misschien niet zo'n grote rol in het verhaal, maar het kan je wel een idee geven over hoe dit overkomt op de persoon met een handicap.

De schrijfstijl is ook heel vlot, voor je het weet is het boek alweer uit. Er waren geen storende herhalingen of overbodige delen, gewoon echt mooi geschreven.

De geur van groen is een verhaal dat je toe laat jezelf in te leven in iemand die niet kan zien maar toch een zo normaal mogelijk leven wilt leiden. Doordat het hoofdpersonage blind is worden zaken die wij normaal vinden op kleurrijke manieren omschreven. Om dit verhaal te omschrijven zoals in het boek zou gebeuren: dit boek was paars.